Δρ. Ιωάννης Παπαγιάννης

Η εμβρυϊκή καρδιά μπορεί να επικονισθεί με υπέρηχο από την 18η περίπου εβδομάδα της ενδομήτριας ζωής (δηλαδή από το τέλος του 4ου μήνα). Με τη βοήθεια ειδικών μηχανημάτων υπερήχων μπορεί να γίνει από έμπειρους εμβρυοκαρδιολόγους πολύ ακριβής διάγνωση των περισσότερων σοβαρών συγγενών καρδιοπαθειών. Οι παθήσεις που δεν διαγιγνώσκονται (μικρές μεσοκολπικές επικοινωνίες, ανοικτός βοτάλλειος πόρος) είναι συνήθως εύκολο να διαγνωσθούν αμέσως μετά την γέννηση και δεν θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του νεογνού. Υπάρχουν βέβαια και μερικές παθήσεις, όπως ανώμαλη εκβολή πνευμονικών φλεβών και ισθμική στένωση της αορτής που ίσως δεν μπορούν να διαγνωσθούν με απόλυτη βεβαιότητα, αλλά συνήθως δίνουν έμμεσα σημάδια που υποψιάζουν τον εξεταστή για την ύπαρξή τους. Η μεγάλη σημασία του εμβρυϊκού ΥΚΓ έγκειται κυρίως στην δυνατότητα της προετοιμασίας για μια έγκαιρη επιβεβαίωση της διάγνωσης και άμεση αντιμετώπιση κατά την νεογνική ζωή, οπότε κάθε λεπτό είναι πολύτιμο. Μπορεί η μητέρα να γεννήσει σε ένα οργανωμένο κέντρο όπου μπορούν να παρασχεθούν αμέσως οι αναγκαίες καρδιολογικές και καρδιοχειρουργικές φροντίδες, αποφεύγοντας έτσι την μεταφορά από ένα κέντρο σε άλλο, που μπορεί να είναι επικίνδυνη.

Δυστυχώς στη χώρα μας η μεγάλη πλειονότητα ιατρών και γονέων επιλέγει τη διακοπή της κύησης όταν διαγνωσθεί μια συγγενής καρδιοπάθεια. Αυτό είναι λυπηρό γιατί οι περισσότερες συγγενείς καρδιοπάθειες σήμερα θεραπεύονται με μεγάλη επιτυχία και με άριστη ποιότητα ζωής. Στον τομέα αυτό απαιτείται εντατική ενημέρωση ώστε οι γονείς να αποφασίζουν με γνώμονα τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και όχι αντιλήψεις που προέρχονται από παλαιότερες εποχές.

Μια άλλη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εξέλιξη της εμβρυϊκής καρδιολογίας είναι η δυνατότητα ενδομήτριας θεραπείας. Αυτή γίνεται εδώ και αρκετά χρόνια στις εμβρυϊκές ταχυκαρδίες με τη χορήγηση αντιαρρυθμικών φαρμάκων στην μητέρα και όταν είναι απόλύτως αναγκαίο απ’ ευθείας στο έμβρυο μέσω της ομφαλικής φλέβας. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται πειραματικά και σε πολύ εξειδικευμένα κέντρα η διάνοιξη στενωμένων ή ατρητικών βαλβίδων με καθετήρα (με μπαλλονάκι) που τοποθετείται μέσα από το τοίχωμα της μήτρας και το θωρακικό τοίχωμα του εμβρύου. Τα αποτελέσματα αυτών των επεμβάσεων είναι ενθαρρυντικά, αλλά βρίσκονται σε πολύ πρώιμο στάδιο.